لا تكتبو على قبرى ذكرياتى
فلا شئ منها يسعدنى فى مماتى
ولا تحتارو من كلماتى
فهذة كانت حياتى
ولا تخطو سطرا فى كتيباتى
فقلمى لم ينهى كل اهاتى
حبرة سال من دون ان يخط سطرا
ومن اهاتى لم يقول عذرا
وانا لم ارحمة من الامى يوما
عذرا لك يا قلمى
فا لم اخلو ديوما من همى
ولا كف الحزن عن المى
ولا كن قلمى لا ينطق
يكتب دون ان يهرب
يسمع ويكتب اهاتى
ولا يكف يوما عن كتابة ذكرياتى
كان املى اكتب لو للحظة
بقلمى حتى ولو ارسم خطوة
اسير فى طريق افراح
وارسم بقلمى طريق خالى من الجراح
لاكن قلمى ظلمتة معايا
فى كل كلمة كتبها ويا يا
حتى فى يوم ما بقول وداع
كتبت بقلمى لن انسى الضياع
وتوسلت لقلمى ان لا يكتب
على قبرى ولا انا يخطب
ولا يحكى لاحدا ذكرياتى
لانها سوف تكون المى فى مماتى
فلا شئ منها اسعدنى فى حياتى
فكيف ياقلمى تسعدنى فى مماتى
فلا تكتبو على قبرى ذكرياتى
فلا شئ منها يسعدنى فى مماتى